گاهی اوقات، روند عادی زندگی و انجام کارهای روتین پزشکی، منجر به عمل قلب بیماران بدون علامت میشود. این جمله عجیب بود؟ بله. پس بقیه متن را هم بخوانید. حتماً برای شما هم پیش آمده که قبل از انجام یک عمل جراحی غیر قلبی، مانند جراحیهای دندانپزشکی، چشمپزشکی، یا اورولوژی و… پزشک متخصص مربوطه، سوالاتی درباره سلامت قلب و عروق شما پرسیده و درخواست چکاپ قلبی داده است. گاهی اوقات، این روند به ارجاع شما به یک متخصص قلب و عروق منجر میشود، تا قبل از عمل اصلی، وضعیت قلبیتان بهطور دقیقتر بررسی شود.
در برخی موارد نادر، نتیجه این بررسیها میتواند غافلگیرکننده باشد؛ تشخیص نیاز به یک عمل جراحی اورژانسی قلب. این تشخیص، بهویژه برای بیمارانی که هیچ علامت بالینی آشکاری ندارند؛ ممکن است؛ بسیار دور از انتظار به نظر برسد. اما سوال اصلی اینجاست؛ عمل قلب بیماران بدون علامت چطور رخ میدهد و چرا ممکن است یک فرد بدون علامت، ناگهان نیازمند جراحی اورژانسی قلب تشخیص داده شود؟
در دنیای پزشکی، گاهی با مواردی روبرو میشویم که در نگاه اول متناقض به نظر میرسند. نیاز به جراحی اورژانسی قلب در بیماران بدون علامت، یکی از این موارد است. این مقاله به بررسی دقیق این پدیده مهم میپردازد و اهمیت حیاتی توجه به توصیههای متخصصان قلب و عروق را برجسته میکند. با ما همراه باشید تا دریابیم چرا گاهی اوقات، آنچه در ظاهر “بیعلامت” است، میتواند نیازمند اقدام فوری پزشکی باشد.
شناسایی مشکلات قلبی در بیماران بدون علامت
بسیاری از بیماران برای چکاپ روتین یا اعمال جراحی غیر قلبی، مانند جراحیهای شکمی، چشم یا اعمال اورولوژی به پزشک مراجعه میکنند. در ادامه، به دلیل سن بالا یا عوامل خطر دیگر، این بیماران توسط متخصص مربوطه، اغلب به متخصصان قلب و عروق، برای بررسی های بیشتر ارجاع داده میشوند. در برخی موارد، بررسیهای دقیقتر نشان میدهد، که این افراد دچار مشکلات جدی قلبی هستند، که نیاز به مداخله فوری دارند. دو دسته از بیماران نیازمند جراحی اورژانسی قلب:
- بیماران علامتدار؛ این بیماران شامل افرادی که دچار سکته قلبی شدهاند؛ مبتلایان به دایسکشن حاد آئورت و بیماران مبتلا به نارسایی حاد دریچهای قلب هستند.
- بیماران بدون علامت؛ این دسته از بیماران، موضوع اصلی بحث ما هستند. آنها هیچ علامت آشکاری ندارند؛ اما قبل از انجام اعمال درمانی غیر قلبی، پزشکان معالج توصیه میکنند، که در عرض چند روز تحت جراحی قلب قرار گیرند.
در این بیماران، معمولاً درگیریهای بسیار جدی در عروق کرونر (عروق خونرسان به ماهیچه قلب) وجود دارد؛ به عنوان مثال، ممکن است تنه اصلی رگ کرونری دچار گرفتگی شدید باشد.
چرا این بیماران توصیه به عمل فوری قلبی – عروقی میشوند؟
با توجه به اینکه بیماران بدون علامت، برای انجام درمان بیماریهای دیگر خود اقدام کردهاند؛ این سوال پیش میآید که چرا عمل قلب بدون علامت بالینی ضروری و فوری است. در پاسخ به این سوال، دلایل زیر را میتوان برشمرد:
- پیشگیری از سکته قلبی؛ در صورت عدم انجام جراحی، خطر بروز سکته قلبی بسیار بالاست.
- کاهش خطرات حین عملهای غیر قلبی؛ اگر این بیماران بدون درمان مشکل قلبی، تحت اعمال جراحی غیر قلبی قرار گیرند؛ احتمال بروز سکته قلبی حین عمل افزایش مییابد و ممکن است؛ حیات بیمار به مخاطره بیفتد.
بنابراین توصیههای متخصصان قلب و عروق، برای بیمارانی که قبل از عمل جراحی مورد بررسی قلبی قرار میگیرند؛ باید جدی گرفته شود. در برخی موارد، لازم است قبل از انجام جراحیهای غیر قلبی، درمانهای قلبی عروقی با اولویت انجام شوند. سپس پس از اطمینان از عملکرد مناسب قلب بیمار، با خیال آسوده به درمان سایر مشکلات بپردازند.
جراحی اورژانسی قلب در بیماران بدون علامت، اگرچه ممکن است غیرمنتظره به نظر برسد؛ اما میتواند نقش حیاتی در پیشگیری از عوارض جدی و حتی مرگبار داشته باشد. این موضوع اهمیت معاینات منظم و توجه به توصیههای پزشکی را، حتی در غیاب علائم آشکار، نشان میدهد. بیماران و خانوادههای آنها باید به این توصیهها توجه ویژه داشته و در صورت نیاز به عمل قلب بیماران بدون علامت، اقدامات لازم را با سرعت انجام دهند.